آغاز پرانرژی سال ۱۴۰۴ در دنیای ماموت با استقبال گرم مدیران ارشد از کارکنان
۱۴۰۴-۰۱-۲۶
نگهداری و بهره برداری درست از تریلی تانکر، فقط به معنای صرفه جویی در هزینه های تعمیرات نیست؛ بلکه یک سرمایه گذاری هوشمندانه برای افزایش عمر مفید این غول‌های جاده‌ای است. اگر تصور می‌کنید طول عمر تریلی تانکر صرفاً به کیفیت ساخت آن بستگی دارد، بهتر است تجدید نظر کنید. سبک رانندگی تریلی، روش های نگهداری، نوع سوخت، شرایط بارگیری و حتی آب و هوای محل تردد می‌توانند تأثیر مستقیم بر دوام و کارایی انواع تریلی تانکر داشته باشند.
در ادامه این مقاله، قرار است به سراغ روش هایی برویم که نه تنها از فرسودگی زودهنگام تریلی تانکر جلوگیری می‌کنند، بلکه باعث افزایش بهره‌وری، امنیت و کاهش هزینه های بلندمدت هم می‌شوند. اگر به دنبال رازهای ماندگاری بیشتر در ناوگان حمل و نقل خود هستید، این راهنما همان چیزیست که باید بخوانید!
اهمیت نگهداری منظم برای افزایش طول عمر تریلی تانکر
در واقع نگهداری منظم و اصولی، ستون فقرات دوام و عملکرد مطلوب تریلی تانکر است. بازبینی های دوره‌ای نه تنها برای بررسی سلامت ظاهری سیستم‌ها کاربرد دارند، بلکه فرصت طلایی برای شناسایی مشکلات پنهانی هستند که ممکن است در آینده‌ای نزدیک باعث توقف کامل فعالیت تریلی تانکر شوند.
به عنوان مثال، ترک های مویی در بدنه مخزن، پوسیدگی اتصالات یا افت فشار سیستم های هیدرولیکی در مراحل اولیه به راحتی قابل تشخیص و رفع هستند، اما اگر نادیده گرفته شوند، می‌توانند به بحران های جدی تبدیل شوند.
مقاله مرتبط: چرا تریلی تانکر ماموت انتخاب اول حرفه‌ای‌هاست؟
سرویس های منظم شامل تعویض روغن، فیلترها، بررسی سیستم ترمز، بازبینی سیستم تعلیق و حتی تست نشت سوخت یا مواد شیمیایی در مخزن، یکی از مهم ترین بخش های نگهداری حرفه‌ای محسوب می‌شود. هرچه این سرویس‌ها با دقت و بر اساس برنامه مشخص انجام شوند، خطر فرسایش قطعات حیاتی و بروز خرابی های ناگهانی کاهش می‌یابد. نکته کلیدی این است که سرویس صرفاً زمانی انجام نشود که مشکلی پیش آمده؛ بلکه باید به عنوان یک روال پیشگیرانه و منظم در نظر گرفته شود.
چکاپ فنی تریلی تانکر مانند یک غربالگری سلامت است؛ از سیستم ترمز گرفته تا سنسورها و کنترل کننده‌های فشار، همه باید به طور تخصصی بررسی شوند. این بررسی‌ها نقش مستقیم در جلوگیری از خرابی های زودهنگام دارند. حتی کوچک ترین اختلال در سیستم‌های حیاتی می‌تواند منجر به توقف کامل عملیات یا تصادف های خطرناک شود. نگهداری منظم نه تنها عمر مفید تریلی تانکر را افزایش می‌دهد، بلکه ایمنی راننده، بار و محیط را نیز تضمین می‌کند؛ مزیتی که در بلند مدت به صرفه‌جویی های کلان در زمان و هزینه منجر خواهد شد.
۱) استفاده از متریال‌های مقاوم در ساخت بدنه تانکر
انتخاب متریال مناسب در ساخت بدنه تریلی تانکر، یکی از مهم ترین تصمیماتی است که مستقیماً بر دوام، ایمنی و عملکرد آن در بلندمدت تأثیر می‌گذارد. در شرایطی که تانکرها با مواد خورنده، تغییرات دمایی شدید، و فشار بالا سروکار دارند، استفاده از متریال های مقاوم مثل فولاد ضدزنگ یا آلیاژهای خاص آلومینیوم، می‌تواند نقش محافظتی حیاتی ایفا کند. فولاد ضدزنگ، به ویژه در تانکرهایی که با مواد شیمیایی یا سوخت سر و کار دارند، به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی، یکی از انتخاب های استاندارد و قابل اعتماد است.
از طرف دیگر، آلیاژهای سبک مثل آلومینیوم تقویت شده با منیزیم یا تیتانیوم، گزینه‌هایی هستند که علاوه بر مقاومت مناسب، وزن پایین تری دارند. این کاهش وزن باعث می‌شود ظرفیت بار مفید تریلی تانکر افزایش یافته و مصرف سوخت کاهش یابد. با این حال، باید توجه داشت که در برخی شرایط خاص، دوام فولاد ممکن است برتری نسبی نسبت به آلومینیوم داشته باشد، به ویژه در مسیرهای پرچالش یا بارگیری های سنگین. بنابراین انتخاب متریال، باید با در نظر گرفتن نوع بار، مسافت های طی شده و شرایط آب و هوایی صورت گیرد.
در مجموع، استفاده از متریال‌های مقاوم، نه تنها باعث کاهش نرخ استهلاک و افزایش عمر بدنه تانکر می‌شود، بلکه نیاز به تعمیرات پرهزینه را هم به حداقل می‌رساند. ترکیب هوشمندانه‌ای از استحکام و سبکی می‌تواند تعادلی میان دوام و بهره وری ایجاد کند، که در بازار رقابتی امروز حمل و نقل، یک مزیت استراتژیک به حساب می‌آید. انتخاب درست جنس بدنه، به نوعی سرمایه گذاری بلندمدت روی عمر و عملکرد تریلی تانکر محسوب می‌شود.
۲) نقش پوشش‌های ضدزنگ و ضدخوردگی در حفظ تریلی تانکر
یکی از مهم ترین چالش هایی که عمر مفید تریلی تانکر را تهدید می‌کند، زنگ زدگی و خوردگی بدنه، به ویژه در نواحی داخلی مخزن و اتصالات حساس است. تماس مداوم با رطوبت، مواد شیمیایی خورنده، نمک جاده در فصل زمستان و نوسانات دمایی همگی باعث می شود که سطح تانکر به مرور زمان دچار فرسایش شود. در این شرایط، استفاده از پوشش های ضدزنگ و ضدخوردگی می‌تواند یک لایه دفاعی مؤثر ایجاد کند و از آسیب های تدریجی اما پرهزینه جلوگیری کند.
پوشش های اپوکسی، سرامیکی و روی‌اندود (گالوانیزه) از جمله متداول ترین روش های محافظتی برای بدنه خارجی تریلی تانکر هستند. این پوشش‌ها نه تنها در برابر رطوبت و مواد شیمیایی مقاوم هستند، بلکه در برابر ضربات فیزیکی خفیف نیز محافظت ایجاد می‌کنند. برای بخش داخلی تانکرهایی که سوخت یا مواد شیمیایی حمل می‌کنند، استفاده از پوشش‌های خاص ضداسیدی، بسیار حیاتی است. این پوشش‌ها از تماس مستقیم ماده با فلز جلوگیری کرده و مانع از واکنش های خوردگی می‌شوند.
پوشش دهی مناسب، اگر با نظارت دقیق و در فواصل زمانی مشخص تمدید شود، به طور مستقیم در افزایش طول عمر تریلی تانکر مؤثر خواهد بود. علاوه بر محافظت فیزیکی، این روش از کاهش کیفیت و ایمنی بار نیز جلوگیری می‌کند. در نتیجه، نه تنها هزینه های تعمیرات کاهش می‌یابد، بلکه اعتبار حرفه‌ای شرکت حمل و نقل نیز حفظ خواهد شد. به زبان ساده، یک لایه پوشش حرفه‌ای می‌تواند ده‌ها میلیون تومان صرفه جویی در هزینه‌های آتی به همراه داشته باشد.
۳) نحوه صحیح بارگیری و تخلیه مایعات یا مواد در تریلی تانکر
بارگیری و تخلیه مایعات در تریلی تانکر، تنها به معنای پر و خالی کردن مخزن نیست؛ بلکه فرآیندی حساس و فنی است که اگر به درستی انجام نشود، می‌تواند به ساختار فیزیکی تانکر آسیب بزند یا خطرات ایمنی جدی ایجاد کند. یکی از مهم ترین اصول در این فرآیند، رعایت تعادل وزن و فشار داخلی است. بارگیری باید به صورت یکنواخت انجام شود تا از ایجاد فشار ناهمسان به دیواره ها و بخش های اتصال جلوگیری شود. همچنین استفاده از نازل‌های استاندارد و مجهز به سیستم قطع اضطراری، مانع از بروز نشت و لبریز شدن مواد در حین عملیات می‌شود.
در مرحله تخلیه، سرعت خروج مایعات باید کنترل شده و مطابق با ظرفیت تخلیه تجهیزات باشد. تخلیه سریع یا غیرمتوازن، می‌تواند شوک های فشاری به مخزن وارد کرده و باعث ترک های ساختاری در بلند مدت شود. همچنین رعایت دمای مجاز برای تخلیه مایعات داغ یا خورنده، از اهمیت بالایی برخوردار است. برخی از مواد در صورت تخلیه در دمای اشتباه، می‌توانند باعث آسیب به پوشش داخلی تانکر یا حتی واکنش شیمیایی ناخواسته شوند. استفاده از تجهیزات ایمنی مانند شیرهای یک طرفه، سیستم تهویه و اتصال به زمین (برای تخلیه الکتریسیته ساکن) نیز بخش مهمی از فرآیند ایمن سازی هستند.
رعایت این استانداردها، نه تنها ایمنی بار و اپراتور را تضمین می‌کند، بلکه مانع از فرسایش زودهنگام بدنه داخلی و خارجی تریلی تانکر می‌شود. آموزش دقیق رانندگان و اپراتورها در مورد روش های صحیح بارگیری و تخلیه، سرمایه گذاری روی سلامت تانکر است؛ چرا که هر اشتباه کوچک در این مراحل می‌تواند هزینه‌های سنگینی در قالب تعمیر، توقف عملیات یا حتی خطرات زیست محیطی به همراه داشته باشد.
۴) بررسی تأثیرات آب و هوای شدید بر روی طول عمر تریلی تانکر
شرایط آب و هوایی شدید، یکی از عوامل پنهان اما پرخطر در کاهش طول عمر تریلی تانکر است. بارندگی های مداوم، سرمای شدید، گرمای بالا و طوفان های شن هرکدام به نوعی بر ساختار بدنه، سیستم فنی و عملکرد عمومی تانکر اثر می‌گذارند. در مناطق مرطوب و بارانی، خطر زنگ زدگی بدنه و اتصالات افزایش می یابد، به ویژه اگر پوشش های محافظ به درستی اعمال نشده باشند.
از سوی دیگر، سرمای شدید باعث شکنندگی برخی قطعات، یخ زدگی لوله‌ها و اختلال در سیستم ترمز و سوخت رسانی می‌شود. گرمای بیش از حد نیز می‌تواند باعث انبساط غیرمجاز مخزن، افزایش فشار داخلی و کاهش عمر پوشش های داخلی تریلی تانکر گردد.
برای محافظت از تریلی تانکر در برابر این شرایط، استفاده از عایق‌ها و پوشش های مقاوم در برابر شرایط محیطی بسیار مؤثر است. در مناطق مرطوب، پوشش های ضدزنگ با کیفیت بالا برای بدنه و شاسی توصیه می شود. همچنین پس از هر بار رانندگی در شرایط بارانی یا گل‌آلود، شست و شوی کامل زیر تانکر و نقاط اتصال، مانع از انباشت رطوبت و خوردگی تدریجی می گردد. در مناطق سردسیر، استفاده از ضدیخ در خطوط لوله، گرم‌کن‌های داخلی و بررسی منظم فشار باد لاستیک ها اهمیت زیادی دارد. برای مناطق گرم و بیابانی نیز استفاده از سایبان های متحرک در زمان بارگیری و تخلیه، کنترل دمای داخلی و بازبینی مستمر واشرها و درزگیرها، توصیه می شود.
در نهایت، نگهداری متناسب با اقلیم، نقش کلیدی در افزایش عمر مفید تریلی تانکر دارد. بسیاری از مشکلات رایج، در صورت پیشگیری و مراقبت به موقع، هرگز به آسیب های پرهزینه منجر نمی شوند. استفاده از چک لیست های فصلی برای بررسی سلامت فنی تانکر، بهترین روش برای جلوگیری از فرسایش ناشی از تغییرات جوی است؛ زیرا طبیعت هرگز با ناوگان حمل و نقل مصالحه نمی‌کند، اما ما می‌توانیم با آمادگی هوشمندانه، عمر تجهیزات خود را تضمین کنیم.
۵) تأثیر سیستم تعلیق و شاسی بر سلامت کلی تانکر
سیستم تعلیق و شاسی به عنوان ستون فقرات مکانیکی تریلی تانکر، نقشی اساسی در حفظ ساختار، عملکرد و ایمنی آن دارند. سیستم تعلیق، شامل کمک فنرها، فنرهای بادی یا برگی و بوش ها، وظیفه جذب ضربات و لرزش های ناشی از ناهمواری های جاده را بر عهده دارد. این بخش ها کمک می‌کنند تا بار به صورت یکنواخت توزیع شده و شوک های ناگهانی به بدنه تانکر منتقل نشود. در نتیجه، از ایجاد ترک های تنشی، خم شدگی مخزن و فرسودگی اتصالات جلوگیری می شود، به ویژه زمانی که تانکر در مسیرهای طولانی یا جاده های فرعی و غیراستاندارد حرکت می‌کند.
شاسی نیز به عنوان اسکلت اصلی تریلی تانکر، وظیفه تحمل وزن کل بار و بدنه را دارد. شاسی های با طراحی ضعیف یا فرسوده، به سرعت دچار پیچش، ترک یا تغییر شکل می‌شوند که این موضوع می تواند تعادل تانکر را به هم بزند و حتی باعث شکستگی ناگهانی در حین حرکت گردد. اگر سیستم تعلیق یا شاسی به درستی نگهداری نشود، نیروهای جاده‌ای مستقیماً به بدنه تانکر منتقل شده و موجب کاهش شدید عمر مفید آن خواهند شد. این مسئله به ویژه برای تانکرهایی که مواد حساس یا مایعات را حمل می‌کنند، می‌تواند پیامدهای خطرناکی داشته باشد.
بازرسی های منظم از وضعیت شاسی، بررسی سلامت جوش‌ها، اطمینان از عملکرد صحیح کمک فنرها و بالانس دقیق چرخ‌ها، از جمله اقداماتی هستند که می توانند عمر مفید تریلی تانکر را به شکل چشمگیری افزایش دهند. همچنین انتخاب سیستم تعلیق با کیفیت و مناسب نوع بار (مثلاً فنر بادی برای حمل مایعات) باعث کاهش فشار نقطه ای روی مخزن و حفظ یکپارچگی ساختاری آن می‌شود. به بیان ساده، سرمایه گذاری روی سلامت تعلیق و شاسی، یعنی محافظت از کل تانکر در برابر استهلاک زودهنگام و هزینه های پنهان تعمیرات آینده.
۶) آموزش و آگاهی رانندگان در استفاده بهینه از تریلی تانکر
در حالی که فناوری و متریال‌های مقاوم نقش مهمی در افزایش طول عمر تریلی تانکر ایفا می‌کنند، نباید از عامل انسانی و نقش کلیدی رانندگان چشم پوشی کرد. آموزش دقیق و تخصصی رانندگان تریلی در زمینه شیوه صحیح رانندگی، رعایت سرعت مجاز، اصول بارگیری و تخلیه، و نگهداری روزمره، یکی از مؤثرترین راهکارها برای کاهش استهلاک تجهیزات و افزایش ایمنی است. راننده‌ای که از تأثیر شتاب گیری ناگهانی، ترمزهای شدید یا عبور از دست‌اندازها با سرعت بالا بر سیستم تعلیق، شاسی و مخزن تانکر آگاه باشد، ناخودآگاه سبک رانندگی محافظه کارانه‌تری را در پیش می‌گیرد که منجر به کاهش فشارهای مخرب بر ساختار تانکر می گردد.
یکی دیگر از موارد حیاتی، آشنایی راننده با اصول بارگیری و تخلیه است. عدم توزیع صحیح وزن بار، سرعت زیاد هنگام مانور یا توقف‌های ناگهانی، می‌تواند به تنش‌های شدید داخلی در بدنه تانکر منجر شود. آموزش رانندگان در خصوص کنترل دقیق سرعت در شرایط مختلف جاده‌ای، استفاده از ترمز موتور به جای ترمزهای ناگهانی، و رعایت ظرفیت استاندارد بارگیری، همگی اقداماتی ساده اما حیاتی در راستای حفظ سلامت فیزیکی تریلی تانکر هستند.
نهایتاً، رانندگانی که آموزش دیده‌اند تا علائم هشداردهنده فنی مانند نشتی، صدای غیرعادی سیستم تعلیق، یا افت عملکرد ترمز را به موقع تشخیص دهند، می توانند از بروز خرابی های گسترده جلوگیری کنند. سازمان هایی که بر آموزش مستمر رانندگان سرمایه گذاری می‌کنند، نه تنها ایمنی ناوگان خود را افزایش می دهند، بلکه با کاهش هزینه های تعمیرات و توقف‌های غیرمنتظره، به بهره وری بلندمدت دست پیدا می‌کنند. حفظ طول عمر تریلی تانکر در نهایت از راننده تریلی آغاز می‌شود؛ چون حتی پیشرفته ترین تانکرها نیز بدون رانندگی آگاهانه، دوام بالایی نخواهند داشت.
۷) استفاده از تکنولوژی های نوین در پایش وضعیت تریلی تانکر
در دنیای امروز که نگهداری پیشگیرانه جایگزین تعمیرات پرهزینه شده، استفاده از تکنولوژی های نوین در پایش وضعیت تریلی تانکر به یک ضرورت هوشمندانه تبدیل شده است. ابزارهای دیجیتالی پیشرفته و سنسورهای دقیق، امکان بررسی مداوم وضعیت فنی تانکر را در حین کار فراهم می‌کنند؛ از دمای داخلی مخزن و فشار گازها گرفته تا ارتعاشات شاسی و عملکرد سیستم تعلیق.
این داده‌ها به صورت بلادرنگ از طریق نرم افزارهای مانیتورینگ به مرکز کنترل یا راننده گزارش می شوند و امکان شناسایی زودهنگام مشکلات و جلوگیری از خرابی های ناگهانی را فراهم می کنند.
سنسورهای دما و فشار داخلی، به ویژه در تریلی تانکرهای مخصوص حمل مایعات یا گازهای فشرده، اهمیت بالایی دارند. این تجهیزات در صورت نوسان غیرطبیعی دما یا افزایش خطرناک فشار، هشدار می دهند و در برخی موارد می توانند به طور خودکار فرآیند تخلیه یا سیستم ایمنی را فعال کنند.
از سوی دیگر، حسگرهای لرزش و ضربه که به شاسی یا بدنه متصل می شوند، می توانند الگوهای غیرعادی ناشی از نقص در سیستم تعلیق یا ناهمواری جاده را ثبت کرده و به راننده تریلی اطلاع دهند. این فناوری ها باعث می‌شوند ایرادهای کوچک پیش از تبدیل شدن به آسیب های ساختاری پرهزینه، شناسایی و برطرف شوند.
نرم افزارهای پایش وضعیت نیز، نقش مهمی در مدیریت داده‌ها دارند. با تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از سنسورها، این نرم افزارها می توانند الگوهای فرسایش یا مصرف غیرعادی سوخت را شناسایی کرده و زمان دقیق سرویس های دوره‌ای را پیشنهاد دهند. بعضی از این سیستم‌ها حتی از هوش مصنوعی برای پیش بینی خرابی های آینده استفاده می‌کنند و راهکارهایی برای جلوگیری از آن‌ها ارائه می‌دهند.
در نتیجه، استفاده از فناوری های دیجیتال، نه تنها باعث افزایش طول عمر تریلی تانکر می شود، بلکه زمان توقف، هزینه تعمیر و خطرات احتمالی را نیز به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. این یعنی تحول در نگهداری ناوگان حمل و نقل، با یک نگاه آینده نگر.
۸) زمان مناسب برای بازسازی یا تعویض قطعات فرسوده تانکر
شناسایی زمان مناسب برای بازسازی یا تعویض قطعات فرسوده تانکر، یکی از کلیدی ترین اقدامات برای افزایش بهره وری و طول عمر تریلی تانکر است. بسیاری از مشکلات فنی، از قطعاتی شروع می شوند که با گذشت زمان عملکرد اولیه خود را از دست داده‌اند، اما به موقع شناسایی یا تعویض نشده اند. نگهداری به صورت پیشگیرانه و بررسی دوره‌ای اجزای مکانیکی به جای واکنش پس از خرابی، هزینه های کلی را به شدت کاهش داده و ایمنی حمل و نقل را بالا می‌برد.
از مهم ترین قطعاتی که باید در بازه های مشخص بررسی و در صورت نیاز تعویض شوند، می‌توان به سوپاپ های اطمینان و تخلیه اشاره کرد. این قطعات، وظیفه کنترل فشار داخلی تانکر را دارند و در صورت خرابی می توانند باعث نشت مواد یا حتی انفجار شوند. بسته به نوع ماده ای که تانکر حمل می‌کند، سوپاپ ها باید هر ۶ تا ۱۲ ماه به صورت تخصصی بررسی شوند. همچنین درب های مخزن و واشرهای آب بندی که به مرور در اثر فشار و واکنش های شیمیایی فرسوده می‌شوند، باید هر چند سال تعویض شوند تا از نشت یا آلودگی بار جلوگیری گردد.
از سوی دیگر، سیستم ترمز، محورهای متحرک، کمک فنرها، بوش ها و یاتاقان ها از جمله قطعاتی هستند که نه تنها با فرسودگی، عملکرد ایمن تانکر را به خطر می اندازند، بلکه باعث انتقال ضربات شدید به بدنه و شاسی نیز می‌شوند. زمان بندی سرویس ترمز و تعویض لنت‌ها یا شیرهای بادی باید بر اساس کیلومتر طی شده و نوع مسیر انجام شود. در صورتی که تانکر در مسیرهای کوهستانی یا دارای بار سنگین فعالیت دارد، بازه این بررسی ها باید کوتاه تر باشد. همچنین شاسی و اتصالات جوشی باید هر ۶ ماه یکبار از نظر وجود ترک، خوردگی یا ضعف ساختاری بازبینی شوند.
در مجموع، داشتن یک برنامه زمان بندی شده برای بازسازی و تعویض قطعات، نه تنها مانع از خرابی های ناگهانی می گردد، بلکه از کاهش تدریجی عملکرد تریلی تانکر نیز جلوگیری می‌کند. این کار همچنین در فرآیند تمدید مجوزهای قانونی، معاینه فنی و بیمه نامه های حمل و نقل، تاثیر مستقیمی دارد. مراقبت حرفه‌ای از جزئی ترین قطعات، گامی بزرگ در تضمین عمر طولانی و عملکرد ایمن انواع تریلی تانکر خواهد بود.
۹) اهمیت استانداردهای تولید و نظارت بر کیفیت تانکر
در نهایت، حتی با رعایت تمام اصول نگهداری، استفاده صحیح و پایش مداوم، اگر تریلی تانکر از ابتدا بر اساس استانداردهای معتبر تولید نشده باشد، دوام و عملکرد بلند مدت آن تضمین نخواهد بود. تانکرهایی که با استانداردهای بین‌المللی مانند ADR ،DOT آمریکا یا ASME ساخته می شوند، نه تنها از متریال های باکیفیت استفاده می کنند، بلکه تحت آزمایش های فنی و ایمنی سخت گیرانه قرار می‌گیرند. این استانداردها الزامات دقیقی برای طراحی، جوشکاری، تست فشار، ایمنی در برابر خوردگی، و کنترل نشتی تعیین کرده‌اند که رعایت آن‌ها تضمین کننده عملکرد قابل اطمینان و طول عمر بیشتر تریلی تانکر است.
نظارت مستمر بر کیفیت تولید، از طریق آزمون های غیرمخرب (NDT)، بررسی جوش ها، کنترل ضخامت بدنه و ارزیابی سازه‌ای شاسی، نیز نقش مهمی در جلوگیری از عیوب پنهان دارد. تانکرهایی که این مراحل را با موفقیت پشت سر گذاشته‌اند، در شرایط سخت محیطی و تحت بارهای سنگین نیز از خود عملکرد پایداری نشان می دهند. بنابراین، سرمایه گذاری روی محصولاتی که گواهینامه های معتبر دارند و فرآیند تولید آن‌ها تحت بازرسی دقیق کیفیت انجام شده، نه تنها باعث کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری می‌شود، بلکه ایمنی بار، راننده و دیگران را نیز تضمین می کند.
انتخاب یک تریلی تانکر استاندارد، اولین و مهم ترین گام برای داشتن ناوگانی مطمئن، بادوام و اقتصادی است. زیرا کیفیت در ساخت، بنیان هر عملکرد ماندگار است.
